DEEL I: COVID-STERFGEVALLEN & MORTALITEIT

1. De overlevingskans bij Covid-19 is meer dan 99%.

De medische experts die in dienst van de overheid naar voren traden hebben vanaf het begin van de pandemie benadrukt dat de "overgrote meerderheid van de bevolking geen gevaar loopt door Covid".

Dit is ook precies wat Tedros Adhanom Ghebreyesus, de directeur van de World Health Organization, beaamde in één van de persconferenties aan het begin van de "Covid-uitbraak". Hij benadrukte dat Covid-19 voor de meeste mensen geen gevaar vormt.

Er zijn wereldwijd verschillende studies gedaan naar het sterftecijfer van Covid-19. Het gaat hier om het IFR (Infection Fatality Rate). Dit staat voor de verhouding tussen het aantal doden en het aantal besmette personen door een bepaalde verwekker (in dit geval SARS-CoV-2).

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) maakte in maart 2020 melding van een Covid-sterftecijfer van maarliefst 3,4%. In september 2020 stelden ze dit bij naar 0,23%. Ook het gerenommeerde Standford University kwam uit op een wereldwijd sterftecijfer dat vergelijkbaar is met een stevig griepseizoen, namelijk een IFR van 0,15%.

2. Er is GEEN ongewone oversterfte geweest.

De omvang van de crisis die voortkomt uit deze "pandemie" zou zich moeten uitdrukken in een overduidelijke wereldwijde oversterfte, maar dat is niet het geval.

De media noemen 2020 het "dodelijkste jaar sinds de Tweede Wereldoorlog", maar dit is misleidend aangezien ze geen rekening hebben gehouden met de enorme toename van de bevolking sinds die tijd. Een meer redelijke statistische graadmeter voor sterfte is het leeftijdsgestandaardiseerde sterftecijfer, omdat deze de sterfte in verschillende jaren beter vergelijkbaar maakt (bijvoorbeeld wanneer de bevolking verandert wegens vergrijzing).

Deze grafiek laat zien hoe het jaar 2020 'beter' scoort dan 2008 in het Verenigd Koninkrijk:

Ook is het leeftijdsgestandaardiseerde sterftecijfer in de Verenigde Staten (2020) op hetzelfde niveau als in 2004:

Ook in Nederland is dezelfde analyse op te maken. De bevolking is de afgelopen jaren namelijk sterk gegroeid én vergrijsd, waardoor er geen sprake is van oversterfte in het jaar 2020.

Volgens een analyse van het Duitse CBS ligt het sterftecijfer van 2020 op of onder het niveau van 2016 tot 2018. In Australië was het dodental, ondanks een wereldwijde pandemie, lager dan verwacht.

Een rapport van het Amerikaanse 'National Bureau of Economic Research' verwacht echter wel 800.000 extra overlijdens in de komende vijftien jaar ten gevolge van de coronagerelateerde werkloosheid.

3. Het aantal Covid-sterfgevallen wordt kunstmatig opgeblazen.

Landen over de hele wereld hebben een Covid-sterftegeval gedefinieerd als een "dood door welke oorzaak dan ook binnen 28/30/60 dagen na een positieve test".

Gezondheidsfunctionarissen uit Italië, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, de VS, Noord-Ierland en anderen hebben allemaal toegegeven deze voorwaarden te hanteren:

Het weglaten van elk onderscheid tussen sterven aan Covid en sterven aan iets anders na positief testen op Covid leidt logischerwijs tot een onterecht groot aantal Covid-sterfgevallen. De Britse patholoog dr. John Lee waarschuwde afgelopen voorjaar al voor deze "forse overschatting". Andere reguliere bronnen hebben dit ook gemeld.

Er zijn ook voorbeelden van opzienbare sterfgevallen die aan Covid werden gekoppeld. Zo werd een bouwvakker als Covid-dode geregistreerd, nadat hij een val van een ladder niet overleefde. 

Gezien het enorme percentage "asymptomatische" Covid-infecties, de bekende prevalentie van ernstige comorbiditeiten en het potentieel voor vals-positieve tests, maakt de Covid-sterftecijfers een uiterst onbetrouwbare statistiek.

4. De overgrote meerderheid van de Covid-sterfgevallen heeft ernstige onderliggende aandoeningen.

In maart 2020 publiceerde de Italiaanse overheid statistieken waaruit bleek dat 99,2% van hun Covid-sterfgevallen ten minste één ernstige onderliggende aandoening had.

Deze omvatten onder andere kanker, hart-en vaatziekten, dementie, Alzheimer, nierfalen en diabetes. Meer dan 50% van hen had drie of meer ernstige onderliggende aandoeningen. Volgens het CDC werd in Amerika bij slechts 6% van de sterfgevallen Covid als hoofdoorzaak aangemerkt. De rest (94%) kampte met onderliggend lijden.

In Nederland ligt dit percentage nog hoger. Er zijn na 18 maanden sinds de start van de coronacrisis 'slechts' 208 overlijdens (<70 jr.) zonder onderliggende aandoeningen:

Het RIVM laat in de cijfers de Covid-sterfgevallen ouder dan 70 jaar (met onderliggend lijden) niet zien. De reden hiervoor zou kunnen zijn dat de kans groot is dat mensen boven de 70 jaar lijden aan één of meer onderliggende aandoeningen, en dit aantal dus op 0 uitkomt.

Dit betekent dat 98,6% van alle sterfgevallen die zijn aangemerkt als Covid-doden te maken hadden met onderliggend lijden.

5. De gemiddelde leeftijd van een Covid-dode is hoger dan de gemiddelde levensverwachting.

De gemiddelde leeftijd van een Covid-dode in het Verenigd Koninkrijk is 82,5 jaar. In Italië is het 86 jaar. Duitsland, 83. Zwitserland, 86. Canada, 86. De VS, 78, Australië, 82.

Van het aantal Covid-overlijdens in Nederland is 88% ouder dan 70 jaar en 1% jonger dan vijftig jaar.

In bijna alle gevallen is de mediane leeftijd van een Covid-dode hoger dan de nationale levensverwachting.

6. Covid-mortaliteit weerspiegelt precies de natuurlijke sterftecurve.

Statistische studies uit het Verenigd Koninkrijk en India hebben aangetoond dat de curve voor Covid-overlijdens bijna precies de curve voor verwachte sterfte volgt:

De kleine stijging voor sommige oudere leeftijdsgroepen kan worden toegeschreven aan andere factoren.

7. De epidemie is officieel voorbij sinds mei 2020

In juli 2021 presenteerde RIVM-directeur Jaap van Dissel een schokkende statistiek in de Tweede Kamercommissie. Hieruit blijkt dat de epidemie sinds 2020 officieel beëindigd zou moeten zijn. Immunoloog en vaccinoloog Professor Dr. Theo Schetters licht dit toe in deze video.

DEEL 2: LOCKDOWNS

1. Lockdowns voorkomen de verspreiding van ziekten niet.

Er is weinig tot geen bewijs dat lockdowns enige impact hebben op het beperken van Covid-sterfgevallen. Uit onderzoek van The Lancet bleek dat lockdowns ineffectief zijn. Ze concludeerden dat overheidsmaategelen, zoals de sluiting van grenzen, stenge lockdowns en veel testen, niet konden worden geassocieerd met een afname in het aantal kritieke gevallen of algemene sterfte.

De analyse van Bloomberg naar aanleiding van voorwerk verricht door Oxford University had ongeveer dezelfde conclusie. Ze vonden weinig correlatie tussen overlijdens en de 'strengheid' van maatregelen.

Onderzoek van de Universiteit van Tel Aviv wees uit dat strenge lockdowns wellicht geen levens redden. De onderzoekers hadden minder Covid-overlijdens verwacht in landen met strenge lockdowns, maar "de data liet zien dat dit niet het geval is".

Desondanks is bijna de gehele westerse wereld in een strenge lockdown geplaatst. Als je landen die strenge lockdownmaatregelen hebben getroffen vergelijkt met regio's die dat niet hebben gedaan, zie je geen enkele aanwijzing dat lockdowns effectief zijn. Goede voorbeelden hiervan zijn Zweden en Florida:

2. Lockdowns zijn dodelijk.

Er zijn sterke aanwijzingen dat lockdowns – door sociale, economische en andere schade aan de volksgezondheid – dodelijker zijn dan het "virus".

De scholensluiting heeft ervoor gezorgd dat kinderen in psychische nood kwamen. Dit leidde tot een forse toename in zelfmoordpogingen onder kinderen en sterven er zelfs meer kinderen aan 'Covid-zelfmoord' dan aan het virus zelf.

Dr. David Nabarro, speciale gezant van de WHO voor Covid-19, beschreef lockdowns als een "wereldwijde catastrofe" in oktober 2020:

Een VN-rapport van april 2020 waarschuwde voor 100.000 kinderen die worden gedood door de economische gevolgen van lockdowns, terwijl tientallen miljoenen meer worden geconfronteerd met mogelijke armoede en hongersnood.

Werkloosheid, armoede, zelfmoord, alcoholisme, drugsgebruik en andere sociale/mentale gezondheidscrises pieken over de hele wereld. Terwijl gemiste en vertraagde operaties en screenings in de nabije toekomst een verhoogde mortaliteit door hartaandoeningen zullen zien.

3. Ziekenhuizen zijn nooit ongewoon overbelast geweest.

Het belangrijkste argument dat wordt gebruikt om lockdowns te verdedigen, is dat "het afvlakken van de curve" een snelle toename van Covid-gevallen zou voorkomen en de zorg zou beschermen tegen ineenstorting. Maar de zorgsystemen kwamen nooit in de buurt van een ineenstorting.

Er zijn noodhospitaals opgetuigd in Ahoy en in een evenementenhal in Maastricht. Echter, deze werden nooit gebruikt en daarom afgebroken. In zowel het Verenigd Koninkrijk als de VS werden miljoenen uitgegeven aan tijdelijke noodziekenhuizen die nooit werden gebruikt.

Het aantal bedden is in Nederland nooit een probleem geweest. Diederik Gommers, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Intensive Care, zei tijdens een interview 2020 dat een opschaling van de zorg zou leiden tot "verveling onder werknemers". Deze uitspraak ligt in lijn met het beleid. De trend van het aantal ziekenhuisbedden neemt al jaren af en wordt er enorm bezuinigd op de zorg:

In maart 2020 werd gemeld dat ziekenhuizen in Spanje en Italië overstroomden met patiënten, maar dit gebeurt ieder griepseizoen. In 2017 hadden Spaanse ziekenhuizen een bezetting van 200% en in 2015 sliepen patiënten in gangen. Een JAMA-paper van maart 2020 stelde vast dat Italiaanse ziekenhuizen "meestal in de wintermaanden op 85-90% van hun capaciteit draaien".

4. Het effect van een avondklok is nooit bewezen.

In landen over de hele wereld werden avondklok ingezet om Covid te bestrijden. Onder andere in Frankrijk, Italië, Duitsland, Australië en enkele staten in Amerika. Hoewel ieder bewijs voor het effect van deze maatregel ontbrak, voerde ook Nederland de avondklok in. Van 23 januari tot 28 april 2021 moesten Nederlanders tussen 21.00 uur 's avonds en 04.30 binnen blijven.

Achteraf concludeerde Ernst Kuipers, voorzitter van het Landelijk Netwerk Acute Zorg, dat de avondklok geen effect had: "Als je kijkt naar het beloop van de ziekenhuisopnames, zagen we zowel bij de invoering als bij het opschuiven geen enkel effect”.

DEEL 3: PCR-TEST

1. PCR-tests zijn niet ontworpen om ziekte te diagnosticeren.

De Reverse-Transcriptase Polymerase Chain Reaction (RT-PCR) test wordt in de media beschreven als de "gouden standaard" voor Covid-diagnose. Maar de Nobelprijswinnende uitvinder van deze test heeft nooit bedoeld dat het als diagnostisch instrument zou worden gebruikt, en zei dat publiekelijk:

2. PCR-tests zijn onnauwkeurig en onbetrouwbaar gebleken.

Van de PCR-tests voor Covid-19 is bekend dat ze veel vals-positieve resultaten opleveren, door te reageren op DNA-materiaal dat niet specifiek is voor Sars-Cov-2.

Een Chinese studie concludeerde dat dezelfde patiënt twee verschillende resultaten van dezelfde test op dezelfde dag kon krijgen. In Duitsland is bekend dat tests hebben gereageerd op verkoudheidsvirussen. Een studie uit 2006 vond PCR-tests voor één virus, die ook reageerde op andere virussen. In 2007 resulteerde een PCR-tests in een "uitbraak" van kinkhoest die nooit echt bestond. Sommige tests in de VS reageerden zelfs op het negatieve controlemonster.

De president van Tanzania, John Magufuli, diende monsters in van geiten-, pawpaw- en motorolie voor PCR-tests, die allemaal positief waren voor het virus.

Al in februari 2020 gaven experts toe dat de test onbetrouwbaar was. Dr. Wang Cheng, voorzitter van de Chinese Academie van Medische Wetenschappen, zei op de Chinese staatstelevisie dat "de nauwkeurigheid van de tests slechts 30-50% is". De eigen website van de Australische overheid beweerde:  "Er is beperkt bewijs beschikbaar om de nauwkeurigheid en het klinische nut van beschikbare COVID-19-tests te beoordelen." En een Portugese rechtbank oordeelde dat PCR-tests  "onbetrouwbaar" waren en niet mogen worden gebruikt voor diagnose.

3. De CT-waarden van de PCR-tests zijn te hoog.

PCR-tests worden uitgevoerd in cycli. Het aantal cycli dat wordt gebruikt om een resultaat te krijgen staat bekend als "cyclusdrempel" of CT-waarde. Kary Mullis zei: "Als je meer dan 40 cycli moet doen [...] dan is er iets ernstig mis met je PCR."

De MIQE PCR-richtlijnen zijn het daarmee eens en stellen: "[CT] waarden hoger dan 40 zijn verdacht vanwege de impliciete lage efficiëntie en mogen over het algemeen niet worden gerapporteerd." Dr. Fauci gaf zelfs toe dat iets meer dan 35 cycli bijna nooit cultureerbaar is.

Dr. Juliet Morrison, viroloog aan de Universiteit van Californië, Riverside, vertelde de New York Times: "Elke test met een cyclusdrempel boven de 35 is te gevoelig. Ik ben geschokt dat mensen zouden denken dat 40 [cycli] een positieve uitslag zou kunnen zijn... Een cycli van 30 tot 35 zou redelijker zijn".

In hetzelfde artikel zei Dr. Michael Mina, van de Harvard School of Public Health, dat de limiet 30 zou moeten zijn, en de auteur wijst er verder op dat het verminderen van de CT van 40 naar 30 in sommige staten "Covid-gevallen" met maar liefst 90% zou hebben verminderd.

De eigen gegevens van het CDC suggereren dat er geen monster van meer dan 33 cycli kan worden gekweekt, en het Duitse Robert Koch Instituut zegt dat 30 cycli waarschijnlijk besmettelijk is.

Desondanks is het bekend dat bijna alle laboratoria in de VS hun tests uitvoeren met ten minste 37 cycli en soms zelfs 45. De NHS "standaardprocedure" voor PCR-tests stelt de limiet vast op 40 cycli.

4. De door de WHO goedgekeurde PCR-tests gaven vals-positieve uitslagen.

In december 2020 bracht de WHO een briefingmemo uit over het PCR-proces waarin laboratoria werden geïnstrueerd op hun hoede te zijn voor hoge CT-waarden die vals-positieve resultaten veroorzaakten:

Vervolgens heeft de WHO in januari 2021 nog een memo uitgebracht, deze keer waarin wordt gewaarschuwd dat "asymptomatische" positieve PCR-tests opnieuw moeten worden getest omdat het mogelijk vals-positieven zijn. Dit deed de WHO een week voordat Joe Biden het stokje overnam van president Donald J. Trump in het Witte Huis:

DEEL 4: ASYMPTOMATISCHE BESMETTING

1. De meeste Covid-infecties zijn "asymptomatisch".

Vanaf maart 2020 suggereerden studies in Italië dat 50-75% van de positieve Covid-tests geen symptomen had. Een andere Britse studie van augustus 2020 vond dat maar liefst 86% van de "Covid-patiënten "helemaal geen virale symptomen ondervond".

Het is letterlijk onmogelijk om het verschil te zien tussen een "asymptomatisch geval" en een vals-positief testresultaat.

2.  De kans op een asymptomatische transmissie is zeer zeldzaam.

In juni 2020 zei dr. Maria Van Kerkhove, hoofd van de afdeling opkomende ziekten en zoönose (dier op mens) van de WHO:

Een meta-analyse van Covid-studies, gepubliceerd door Journal of the American Medical Association (JAMA) in december 2020, vond dat asymptomatische dragers een kans van minder dan 1% hadden om mensen in hun huishouden te infecteren. Een andere studie over influenza in 2009 vond: "...beperkt bewijs om het belang van [asymptomatische] transmissie te suggereren. De rol van asymptomatische of presymptomatische influenza-geïnfecteerde personen bij de overdracht van ziekten kan zijn overschat".

DEEL 5: BEADEMINGSAPPARATEN

1. Beademing is GEEN behandeling voor respiratoire virussen.

Mechanische beademing is geen aanbevolen behandeling voor luchtweginfecties van welke aard dan ook en is dat ook nooit geweest. In de begindagen van de pandemie kwamen veel artsen naar voren die vraagtekens zetten bij het gebruik van beademingsapparatuur om Covid te behandelen.

Dr. Matt Strauss schreef in The Spectator:

De Duitse longarts dr. Thomas Voshaar, voorzitter van de Vereniging van Pneumatologische Klinieken zei:  "Toen we de eerste studies en rapporten uit China en Italië lazen, vroegen we ons meteen af waarom intubatie daar zo vaak voorkwam. Dit was in tegenspraak met onze klinische ervaring met virale pneumonie".

Desondanks werd beademing aanbevolen door de WHO,  CDC,  ECDC en NHS in plaats van niet-invasieve methoden.

2. Beademingsapparaten kunnen dodelijk zijn.

Iemand aan een beademingsapparaat zetten die lijdt aan influenza, longontsteking, chronische obstructieve longziekte of een andere aandoening die de ademhaling beperkt of de longen aantast, zal niet verlicht worden van haar symptomen. In feite zal het het vrijwel zeker erger maken en velen van hen doden.

Intubatiebuizen zijn een bron van potentiële infectie die bekend staan als "beademingsgerelateerde pneumonie", waarvan studies aantonen dat het tot 28% van alle mensen aan beademingsapparatuur treft en 20-55% van de geïnfecteerden doodt.

Mechanische ventilatie is ook schadelijk voor de fysieke structuur van de longen, wat resulteert in "door beademing veroorzaakt longletsel", wat de kwaliteit van leven dramatisch kan beïnvloeden en zelfs kan leiden tot de dood.

Experts schatten dat 40-50% van de patiënten aan beademing sterft, ongeacht hun ziekte. Over de hele wereld stierf tussen de 66 en 86% van alle Covid-patiënten die beademingsapparatuur gebruikten.

Volgens een "undercover verpleegster" werden beademingsapparatuur zo gebruikt in New York, dat ze de longen van patiënten vernietigden.

DEEL 6: MONDKAPJES

1. Mondkapjes werken niet.

Ten minste een dozijn wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat mondkapjes niets doen om de verspreiding van respiratoire virussen te stoppen.

Een meta-analyse gepubliceerd door de CDC in mei 2020 concludeerde "geen significante vermindering van influenzaoverdracht met het gebruik van mondkapjes".

Een andere studie met meer dan 8000 proefpersonen zei dat "mondkapjes niet effectief leken te zijn tegen laboratorium-bevestigde virale luchtweginfecties, noch tegen klinische luchtweginfectie."

Er zijn er letterlijk te veel om ze allemaal te citeren, maar je kunt ze hier lezen: [1][2][3][4][5][6][7][8][9][10] Of lees hier een samenvatting van SPR.

Hoewel sommige studies beweren dat mondkapjes werken tegen Covid, zijn ze allemaal ernstig gebrekkig. Men baseerde zich op zelfgerapporteerde enquêtes als gegevens. Een ander was zo slecht ontworpen dat een panel van deskundigen eiste dat het werd ingetrokken. Een derde werd ingetrokken nadat de voorspellingen volledig onjuist bleken.

De WHO gaf opdracht tot hun eigen meta-analyse in The Lancet, maar die studie keek alleen naar N95-mondkapjes en alleen in ziekenhuizen. Voor volledige inzage van de ondermaatse gegevens in dit onderzoek, klik hier.

Afgezien van wetenschappelijk bewijs, is er genoeg bewijs in de echte wereld dat mondkapjes niets doen om de verspreiding van ziekten te stoppen.

North Dakota en South Dakota hadden bijvoorbeeld bijna identieke besmettingscijfers, ondanks dat de ene een mondkapjesverplichting had en de andere niet:

In Kansas hadden provincies zonder mondkapjesverplichting juist minder Covid-"gevallen"  dan provincies met verplichting. En ondanks dat mondkapjes heel gewoon zijn in Japan, hadden ze in 2019 te maken met de ergste griepuitbraak sinds jaren.

2. Mondkapjes zijn slecht voor de gezondheid.

Het dragen van een mondkapje voor lange periodes, het dragen van hetzelfde mondkapje meer dan één keer, en andere aspecten van stoffen mondkapjes kunnen slecht zijn voor je gezondheid. Een lange studie over de schadelijke effecten van het dragen van mondkapjes werd begin 2021 gepubliceerd door het International Journal of Environmental Research and Public Health.

Dr. James Meehan meldde in augustus 2020 dat hij toenames zag in bacteriële longontsteking, schimmelinfecties en gezichtsuitslag.

Van mondkapjes is ook bekend dat ze plastic microvezels bevatten, die de longen beschadigen bij inademing en mogelijk kankerverwekkend zijn.

Kinderen die mondkapjes dragen zijn snel geneigd om alleen door de mond adem te halen, wat in gezichtsmisvormingen resulteert.

Mensen over de hele wereld zijn flauwgevallen als gevolg van CO2-vergiftiging tijdens het dragen van mondkapjes, en sommige kinderen in China leden zelfs aan een plotselinge hartstilstand.

3. Mondkapjes zijn slecht voor de planeet.

Een rapport van de VN stelde vast dat de Covid-pandemie de komende jaren waarschijnlijk zal leiden tot meer dan een verdubbeling van plastic afval met mondkapjes als grootste boosdoener.

Het verslag waarschuwt verder dat deze mondkapjes (en ander medisch afval) riool- en irrigatiesystemen zullen verstoppen, wat gevolgen zal hebben voor de volksgezondheid, irrigatie en landbouw.

Een studie van de Universiteit van Swansea vond  dat "zware metalen en plastic vezels vrijkwamen toen wegmondkapjes in water werden ondergedompeld." Deze materialen zijn giftig voor zowel mensen als dieren in het wild.

DEEL 7: VACCINS

1. Covid "vaccins" zijn totaal onbekend.

Vóór 2020 was er nog nooit een succesvol vaccin tegen een menselijk coronavirus ontwikkeld. Sindsdien hebben we er naar verluidt 20 gemaakt in 18 maanden.

Wetenschappers proberen al jaren met weinig succes een SARS- en MERS-vaccin te ontwikkelen. Sommige van de mislukte SARS-vaccins veroorzaakten zelfs overgevoeligheid voor het SARS-virus. Dit betekent dat gevaccineerde muizen de ziekte mogelijk ernstiger kunnen krijgen dan niet-gevaccineerde muizen. Een andere poging veroorzaakte leverschade bij fretten.

Ab Osterhaus deed eind 2020 tijdens een presentatie op de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen een opvallende uitspraak. Hij vertelde de zaal dat hij ooit een vaccin maakte tegen een coronavirus bij katten: "Het interessante was dat katten die gevaccineerd waren, toen we die met het virus besmetten, gingen die ongeveer drie maanden eerder dood dan de katten die niet gevaccineerd waren". Osterhaus kreeg daarmee de lachers op zijn hand.

Terwijl traditionele vaccins werken door het lichaam bloot te stellen aan een verzwakte stam van het micro-organisme dat verantwoordelijk is voor het veroorzaken van de ziekte, zijn deze nieuwe Covid-vaccins mRNA-vaccins.

mRNA (messenger ribonucleic acid) vaccins werken theoretisch door virale mRNA in het lichaam te injecteren, waar het zich in je cellen repliceert en je lichaam aanmoedigt om de "spike-eiwitten" van het virus te herkennen en antigenen aan te maken. Ze zijn sinds de jaren negentig onderwerp van onderzoek, maar vóór 2020 werd er nooit een mRNA-vaccin goedgekeurd voor gebruik.

2. Vaccins bieden geen immuniteit of verhinderen overdracht.

Het is gemakkelijk toe te geven dat Covid "vaccins" geen immuniteit tegen infectie verlenen en niet voorkomen dat je de ziekte doorgeeft aan anderen. Een artikel in het British Medical Journal benadrukte zelfs dat de vaccinstudies niet bedoeld waren om zelfs ook maar te proberen te beoordelen of de "vaccins" de overdracht beperkten.

De vaccinfabrikanten zelf waren bij het vrijgeven van de niet-geteste mRNA-gentherapieën vrij duidelijk dat de "werkzaamheid" van hun product was gebaseerd op "het verminderen van de ernst van de symptomen".

Het RIVM geeft toe dat gevaccineerde mensen nog steeds besmet kunnen raken met het virus en studies over een verminderde overdracht "zijn beperkt en het bewijs is veelal indirect".

In de praktijk zijn aanwijzingen dat Covid-vaccins geen invloed hebben sterftecijfers. Volgens Reuters is 82,6% van de Israëli's gevaccineerd en toch hebben ze onlangs hun besmettingenrecord verbroken en sterven er nog steeds Israëli's met Covid als doodsoorzaak. Aan de andere kant hebben we India. Daar ligt de vaccinatiegraad extreem laag en lijkt Covid bijna te zijn verdwenen.

De Indiase overheid heeft op 28 april 2021 de richtlijnen voor behandeling van Covid aangepast. Hierin raden ze doktoren aan om toediening van ivermectine te overwegen bij patiënten met milde symptomen.

3. De vaccins zijn zeer snel gemaakt en hebben onbekende langetermijneffecten.

Vaccinontwikkeling is een langzaam en moeizaam proces. Meestal duurt het vele jaren om van ontwikkeling tot testen en uiteindelijk goedgekeurd te worden voor openbaar gebruik. De verschillende vaccins voor Covid werden allemaal ontwikkeld en goedgekeurd in minder dan een jaar. Het is duidelijk dat er geen veiligheidsgegevens op lange termijn kunnen zijn over chemische stoffen die minder dan een jaar oud zijn.

Pfizer geeft zelfs toe dat dit waar is in het gelieerde leveringscontract tussen de farmaceutische gigant en de regering van Albanië:

Verder is geen van de vaccins onderworpen aan de juiste proeven. Velen van hen hebben vroege proeven volledig overgeslagen, en de menselijke proeven in een laat stadium zijn ofwel niet peer-reviewed, hebben hun gegevens niet vrijgegeven, zullen pas in 2023 eindigen of werden opgegeven na "ernstige nadelige effecten".

4. Vaccinfabrikanten hebben een wettelijke vergoeding gekregen als ze schade veroorzaken.

De Public Readiness and Emergency Preparedness Act (PREP) van de VS verleent immuniteit tot ten minste 2024.

De EU-wetgeving inzake productlicenties doet hetzelfde en er zijn meldingen van vertrouwelijke aansprakelijkheidsclausules in de contracten die de EU met vaccinfabrikanten heeft ondertekend.

Het Verenigd Koninkrijk ging nog verder en verleent permanente wettelijke schadeloosstelling aan de overheid en eventuele werknemers daarvan voor alle schade die wordt aangericht wanneer een patiënt wordt behandeld voor Covid-19 of "vermoedelijke Covid-19".

DEEL 8: MISLEIDING & VOORKENNIS

 1. De EU bereidde minstens een jaar voor het begin van de pandemie "vaccinpaspoorten" voor.

Voorgestelde COVID-tegenmaatregelen, die aan het publiek worden gepresenteerd als geïmproviseerde noodmaatregelen, bestaan al sinds vóór het ontstaan van de ziekte.

Twee EU-documenten die in 2018 werden gepubliceerd, de "State of vaccine confidence in the EU 2018" en een technisch verslag getiteld "Het ontwerpen en implementeren van een immunisatie-informatiesysteem" bespraken de plausibiliteit van een EU-breed vaccinatiemonitoringsysteem.

Deze documenten zijn samengevoegd in de "Vaccinatie roadmap" van 2019, waarin (onder andere) een "haalbaarheidsstudie" naar vaccinpaspoorten is opgesteld om in 2019 te beginnen en in 2021 af te ronden:

De definitieve conclusies van dit rapport werden in september 2019, slechts een maand voor Event 201 (hieronder), openbaar gemaakt.

Hoewel alternatieve media aan het begin van de pandemie waarschuwden voor de "Vaccinatie roadmap" en dit paspoort nu daadwerkelijk geïmplementeerd is, blijven mainstream mediaplaforms, waaronder Nu.nl, ontkennen dat dit de werkelijkheid is. Zij vinden het een ongefundeerde claim dat een vaccinatiepaspoort de reismogelijkheden van niet-gevaccineerden beperkt.

2. Een "trainingsoefening" voorspelde de pandemie enkele weken voordat deze begon.

In oktober 2019 hielden het World Economic Forum en de Johns Hopkins University Event 201. Dit was een trainingsoefening gebaseerd op een zoönotisch coronavirus dat een wereldwijde pandemie veroorzaakte. De oefening werd gesponsord door de Bill and Melinda Gates Foundation en GAVI de vaccinalliantie.

De oefening publiceerde haar bevindingen en aanbevelingen in november 2019 als een "call to action". Een maand later registreerde China hun eerste geval van "Covid".

3. Sinds begin 2020 is de griep "verdwenen".

In de Verenigde Staten zouden sinds februari 2020 griepgevallen met meer dan 98% zijn gedaald.

Het is ook niet alleen in de VS. De wereldwijde griep is blijkbaar bijna volledig verdwenen.

Ondertussen treft een nieuwe ziekte genaamd "Covid", die identieke symptomen en een vergelijkbaar sterftecijfer heeft als influenza, blijkbaar alle mensen die normaal door de griep worden getroffen.

4. De elite heeft een fortuin verdiend tijdens de pandemie.

Sinds het begin van de lockdown zijn de rijkste mensen aanzienlijk rijker geworden. Forbes meldde dat er 40 nieuwe miljardairs bij zijn gekomen "die zich inzetten het coronavirus te bestrijden". Daarvan zijn er 9 vaccinfabrikanten.

Business Insider meldde dat miljardairs hun nettowaarde tegen oktober 2020 "met 5.000 miljard dollar zagen stijgen".

Het is duidelijk dat dat bedrag inmiddels nog groter zal zijn.

Dit zijn de essentiële feiten van de pandemie die hier zijn gepresenteerd als een hulpmiddel om je argumenten met vrienden of vreemden te formuleren en te ondersteunen. Dank aan alle onderzoekers die deze informatie in de afgelopen twintig maanden hebben verzameld, in het bijzonder Swiss Policy Research en website de Off-Guardian voor de informatie en inspiratie.

De Jensen Show kan bestaan dankzij jullie steun! Kijk hier voor de mogelijkheden. Onze dank is groot!